Drukowanie przestrzenne zostało opracowane w drugiej połowie lat 80-tych XX wieku oraz jest jedną z najwcześniejszych metod służących szybkiemu prototypowaniu. Ta metoda jest również określana szybkim wykonywaniem prototypów (rapid prototyping). Jest to precyzyjne, szybkie oraz powtarzalne produkowanie elementów, nazywane również drukowaniem w 3D. Drukowanie przestrzenne wykorzystuje technologię addytywną, zazwyczaj jest wykonywane poprzez użycie komputera. Zastosowaniem szybkiego wykonywania prototypów jest często tworzenie prototypów prostych przedmiotów, takich jak figurki, naczynia, modele. Pierwszym etapem jest narysowanie modelu w programie komputerowym, ewentualnie digitalizacja modelu gotowego. Po przetransportowaniu pliku zawierającego rysunek projektu do oprogramowania drukarki, rozpoczyna się proces wytworzenia gotowego projektu z wybranego materiału. Stosowane materiały do drukowania przestrzennego to niemalże wszystko, co uda się sproszkować. Najczęściej jest to gips z wodą jako spoiwo. Można również używać wosku, dekstranu, celulozy, polimerów, ceramiki oraz metali. Ponieważ wytwarzanie projektów nie następuje w szybkim tempie, a cena drukarki 3D nie należy do najniższych, drukarka przestrzenna pozostaje typowym urządzeniem wykorzystującym model graficzny do tworzenia projektów.
Drukowanie przestrzenne – Rapid Prototyping
październik 2nd, 2013 
admin 
Posted in Bez kategorii 
